'Οταν εκείνος βγάζει λιγότερα

Πριν από λίγο καιρό ένα δημοσίευμα έκανε το γύρο των ΜΜΕ αλλά πέρασε απαρατήρητο. Θες γιατί ήταν από αυτές τις κοινωνιολογικού τύπου ειδήσεις που έχουν λιγότερο ενδιαφέρον επειδή μιλούν για εμάς γενικά και όχι για κάποιον άλλο συγκεκριμένα, θες γιατί εμφανίστηκε σαν στοκάρισμα κάποιας τρύπας σε ειδησεογραφικές σελίδες, πάντως, λίγοι στάθηκαν να του ρίξουν μια δεύτερη ανάγνωση: εν πολλοίς έλεγε ότι οι γυναίκες που κερδίζουν περισσότερα χρήματα από τους άνδρες τους χωρίζουν πιο εύκολα από τις άλλες. Οκ, σίγουρα τα νέα δεν μας έρχονται και κεραμίδα αλλά το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στην αυτονόητη επιλογή μιας γυναίκας που έχει την οικονομική ευκολία να πετάξει τη βέρα ενός γάμου που δεν την κάνει ευτυχισμένη.

Το πρώτο ενδιαφέρον σημείο εντοπίζεται στη διατύπωση της είδησης, που στο ανεπίσημο blog του κάθε πικραμένου αναπαράχθηκε με την καφενειακή λογική «βγάζεις λιγότερα από τη γυναίκα σου; Θα σε παρατήσει», με τις γυναίκες να εμφανίζονται ως άκαρδοι λαδέμποροι που κάνουν τα πάντα για τα χρήματα (τα οποία παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με την έρευνα, τα βγάζουν μόνες τους αλλά δεν βαριέσαι) και τους άνδρες ως τίμια παλικάρια της βιοπάλης που η χρυσή καρδιά τους δεν εκτιμάται όπως θα έπρεπε. Το έτερο ενδιαφέρον κομμάτι είναι ότι οι βαθύτεροι λόγοι που κάνουν μια γυναίκα με το συγκεκριμένο οικονομικό στάτους να χωρίσει ενδεχομένως έχουν να κάνουν πράγματι με το εκκαθαριστικό του συζύγου αλλά όχι με την μπακαλίστικη νοοτροπία που κάθε προσωπικά θιγόμενος σχολιαστής υπαινίσσεται.

KΑΤΩ Η ΕΞΕΛΙΞΗ

Θα έλεγε κανείς ότι στον πεφωτισμένο 21ο αιώνα μας ο ρόλος του άνδρα κουβαλητή θα είχε εκλείψει ταυτόχρονα με την μπριγιαντίνη. Οι γυναίκες μορφώνονται, εργάζονται και αμείβονται, άρα δεν περιμένουν από τον απόγονο του προϊστορικού συζύγου να πάει να κυνηγήσει τροφή στο σούπερ μάρκετ αν μπορούν να το κάνουν αυτές, σωστά; Λάθος.

Η απώλεια των ρόλων των φύλων έχει αναλυθεί επαρκώς για τα επόμενα τρεις χιλιάδες χρόνια και το συμπέρασμα είναι βασικά ότι καθένας κάνει ο, τι τον φωτίσει ο Θεός σε μια εποχή που δεν έχει μπούσουλα. Ναι, είμαστε όλοι ίσοι, έχουμε τα ίδια δικαιώματα αλλά το μαγείρεμα, το σφουγγάρισμα και τα σχετικά θεωρούνται ακόμα ευρέως γυναικείες υποχρεώσεις, οπότε κάτι έχει μείνει ανάμεσά μας από την εποχή της Λωξάντρας. Αν υποθέσουμε ότι ο έρωτας, η αγάπη και ο γάμος δεν έχουν σχέση με τίποτα υλικό, πώς εξηγείται η παραπάνω άδικη μοιρασιά εις βάρος ξέρετε ποιου; Ή μήπως το να περιμένεις από τη γυναίκα σου να μαγειρεύει πέντε φορές την εβδομάδα είναι λιγότερο υπολογιστικό από το να περιμένει η γυναίκα σου να πληρώνεις το δάνειο του σπιτιού; Η εξέλιξη ή η μη εξέλιξη έχει και τις παρενέργειές της.

Φυσικά στην πραγματική ζωή δεν μπορείς να εκλογικεύσεις ούτε να υποστηρίξεις με ατράνταχτα επιχειρήματα το πώς αισθάνεσαι. Γι' αυτό και πολλές γυναίκες που κερδίζουν περισσότερα χρήματα από τους άνδρες τους βρίσκονται σε μια περίεργη, λεπτή θέση: από τη μία πρέπει να συμπεριφέρονται με αυτοσυγκέντρωση πυροτεχνουργού μην τυχόν και θίξουν το σύζυγο που - σύμφωνα με τους ειδικούς - μπορεί να νιώθει ότι αμφισβητείται ο ανδρισμός του επειδή δεν είναι η βασική πηγή εισοδήματος στο σπίτι, από την άλλη πρέπει να αγνοήσουν το καθόλου πολιτικά ορθό για μια χειραφετημένη γυναίκα συναίσθημα ότι αυτή η κατάσταση τους τη δίνει στα νεύρα. Κι έτσι κάνουν ότι δεν υπάρχει.

A NEW SHAME HAS COME

Ασφαλώς όταν κάνουν ταμείο στο τέλος του μήνα είναι αδύνατο να μην το παραδεχτούν αλλά στις φίλες τους δεν λένε τίποτα. Πολλές μάλιστα επιλέγουν να παρουσιάσουν και μια άλλη, ψεύτικη οικονομική εικόνα για τον άνθρωπό τους. Όχι επειδή δεν είναι υποχρεωμένες να δώσουν λογαριασμό (θα τον έδιναν ωραιότατα αν τα πράγματα ήταν αλλιώς) αλλά για να σώσουν το γόητρο του συζύγου και κατά συνέπεια το δικό τους. Είναι η νέα ντροπή. Πριν από μερικά χρόνια δύο ήταν οι βασικές αιτίες που θα μπορούσαν να σε κάνουν να νιώσεις ντροπή σχετικά με τον άνδρα σου: το να σε απατάει ή το να σε δέρνει. Πριν από δύο αιώνες ούτε αυτά ήταν ακριβώς αυτό που λέμε κοινωνικό στίγμα αλλά προ εικοσαετίας οι δύο συγκεκριμένες παραβάσεις ήταν το μυστικό που καλούνταν να συγκαλύψουν πολλές γυναίκες προκειμένου να περισώσουν το οικογενειακό προφίλ τους. Στη χαρούμενη παρέα των διαπροσωπικών ψυχαναγκασμών ήρθε τώρα να προστεθεί και το πλασάρισμα του συντρόφου μας ως πετυχημένου breadwinner ώστε να μην πέσει ως αρσενικό στα μάτια των γύρω μας και ως εκ τούτου να μη μας πάρει μαζί του στην κατηφόρα.

Φίλες που χώρισαν πρόσφατα από συζύγους που μέχρι σήμερα υποτίθεται ότι ουδέν οικονομικό πρόβλημα αντιμετώπιζαν (πράγμα που τη σήμερον ημέρα δεν ισχύει ούτε για τον Βίκτορ Νιούμαν της Newman Enterprises στα Ατίθασα νιάτα) ξαφνικά αποκαλύπτουν στον κύκλο τους ότι τόσα χρόνια, εχμ, δεν ήταν και πολύ ειλικρινείς για το οικονομικό τους στάτους. Διατροφές που δεν δίνονται ή δεν φτάνουν ούτε για τα ρούχα του παιδιού, συναισθηματικά κρατούμενα για πράγματα που πληρώθηκαν μόνο από εκείνες και στο φινάλε μια πολύ περιποιημένη ακύρωση του αρσενικού που τόσα χρόνια υποτίθεται ότι προστάτευαν από τις κακές γλώσσες.

ΟIKIAKH OIKONOMIA

Στην Αμερική, όπου υπάρχουν στατιστικές και δείχνουν ότι στο 22% των νοικοκυριών οι γυναίκες είναι εκείνες με το μεγαλύτερο εισόδημα, οι ειδικοί λένε ότι όλα αυτά δεν σε πειράζουν αν δεν έχεις συγκεκριμένες προσδοκίες (π. χ. να είσαι το μπιζουδάκι του συζύγου που θα σε έχει στα όπα - όπα). Διότι και θέμα προκύπτει και συζήτηση σχετικά γίνεται και μάλιστα σφαιρικά. Στην Ελλάδα, αντίθετα, ο, τι ανάλυση έχει γίνει μέχρι στιγμής έχει να κάνει με το κατά πόσο ένας χαμηλότερα αμειβόμενος σύζυγος νιώθει ανεπαρκής και γενικά πώς επηρεάζεται η δική του ψυχολογία, την οποία η σωστή γυναίκα οφείλει να ανεβάζει. Για την ψυχολογία της γυναίκας, που μπορεί να μη χαίρεται να εργάζεται, να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, να πληρώνει τα πάντα και ταυτόχρονα να ανεβάζει το ηθικό κάποιου άλλου, κουβέντα. Κι αν στις ΗΠΑ υπάρχουν άνδρες που όταν δεν δουλεύουν ή δουλεύουν λιγότερο από τις γυναίκες τους αναλαμβάνουν την ευθύνη του σπιτιού, στην Ελλάδα δεν συμβαίνει το ίδιο. Η ίδια γυναικεία λογική που προστατεύει το χαμηλόμισθο άνδρα από τις φαρμακόγλωσσες (άρα στην ουσία συμφωνεί μαζί τους αφού τις αποδέχεται) είναι αυτή που και στο σπίτι του αποδίδει το ρόλο του αρσενικού που δεν κάνει να εμφανιστεί με σφουγγαρίστρα. Κι έτσι δημιουργείται ο σύζυγος - παιδί που αδυνατεί να αναλάβει πρακτικές υποχρεώσεις και κουράζει τη σύζυγο - μαμά που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν διαθέτει σταγόνα μητρικό φίλτρο.

Δεν είναι παράλογο που πολλές γυναίκες κρύβουν την οικονομική κατάσταση του συντρόφου τους. Μπορεί να έχουμε συνηθίσει το δυσλειτουργικό κοινωνικό μας περιβάλλον και να μας είναι πλέον οικείο αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης δεν χάνεται εύκολα. Έχω βρεθεί σε παρέα όπου μια πολύ υψηλά αμειβόμενη επαγγελματίας (πιο υψηλά από τον άνδρα της) σχολιάζοντας το γάμο μιας άλλης πετυχημένης γυναίκας είπε ότι ο τύπος δεν τη χωρίζει αφού εκείνη είναι που φέρνει τα λεφτά στο σπίτι. Το μόνο που χρειάζεται είναι τρία κοκτέιλ και ορίστε πώς το στερεότυπο γίνεται μπούμερανγκ και σε χτυπάει κατακέφαλα. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα πρέπει να έχεις τάσεις κοινωνικής αυτοκαταστροφής για να εκθέσεις τα προσωπικά σου δεδομένα στο πιάτο.

EAT, PAY, LOVE

Σε έναν ιδανικό κόσμο τα χρήματα δεν θα έπαιζαν κανένα ρόλο στις προσωπικές ισορροπίες μας και κάποιοι γιόγκι ανωτερότητας ίσως το καταφέρνουν και στον υπάρχοντα, γεμάτο ψεγάδια κόσμο. Οι κοινοί θνητοί πάντως, αυτοί που ζούμε με μισούς παραδοσιακούς και μισούς μοντέρνους ρόλους, δεν έχουμε διαγράψει τελείως την έννοια της ασφάλειας από το προφίλ του ιδανικού άνδρα, άσχετα αν η νέα τάξη πραγμάτων μας επιτρέπει να το παραδεχόμαστε ή όχι. Γι' αυτό και δημοσιεύονται έρευνες που ρίχνουν λάδι στη φωτιά και εξετάζουν πόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να σε απατήσει ο άνδρας σου αν κερδίζεις περισσότερα από αυτόν (η γυναίκα - κουβαλητής, κατά τα φαινόμενα, στο δρόμο έχει και κάποια απώλεια θηλυκότητας από το πολύ κουβάλημα). Χρήματα και ερωτική ζωή απαγορεύεται να μπερδεύονται σε προσωπικό επίπεδο αλλά στις κοινωνικές έρευνες τα βρίσκουν μια χαρά.

Έχω βρεθεί και στις δύο θέσεις, καθώς στους αιώνες που μετράει η σχέση μου οι επαγγελματικές αναζητήσεις και των δυο μας είχαν και τα αντίστοιχα οικονομικά σκαμπανεβάσματα. Όταν ο σύντροφός μου κέρδιζε λιγότερα χρήματα από εμένα δεν το έκανα βούκινο αλλά δεν το έκρυβα κιόλας, ίσως γιατί κι εκείνος το αντιμετώπιζε χαλαρά. Θα έγραφα όμως αυτές τις σελίδες επώνυμα αν ίσχυε ακόμα η ίδια κατάσταση; Ειλικρινά, δεν νομίζω.

πηγή:marieclaire.gr