Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας μέσω του οποίου τα ούρα από την ουροδόχο κύστη εξέρχονται από το σώμα.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων (ΙΜΟΠ), ο υποσπαδίας ταξινομείται ανατομικά ανάλογα με το σημείο του πέ0υ$ όπου εντοπίζεται το άνοιγμα της ουρήθρας:
– Πρόσθιος (το άνοιγμα βρίσκεται στο έξω τριτημόριο του πέ0υ$)
– Ενδιάμεσος (στο μέσο τριτημόριο)
– Οπίσθιος (στο έσω τριτημόριο του πέ0υ$ προς το περίνεο)
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον υποσπαδία είναι:
1. Κληρονομικότητα (σε οικογένειες με παιδί με υποσπαδία υπάρχει κίνδυνος περίπου 7% για επανεμφάνιση)
2. Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος του νεογνού (σπανιότερα)
3. Η πολύ μικρή ή η μεγάλη ηλικία της μητέρας
4. Χαμηλό σωματικό βάρος του νεογνού
Πώς γίνεται η διάγνωση του υποσπαδία;
Σήμερα, στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών η διάγνωση γίνεται κατά τη γέννηση. Η διάγνωση πρέπει να περιλαμβάνει και επιπλέον πληροφορίες, όπως:
– Τη θέση, το πλάτος και το σχήμα του στομίου της ουρήθρας
– Το μέγεθος του πέ0υ$
– Την καμπυλότητα του πέ0υ$
Επίσης, σύμφωνα με το onmed, θα πρέπει να αξιολογηθεί η θέση των όpχεων, καθώς σε ποσοστό περίπου 10% παιδιών με υποσπαδία υπάρχει και συνοδός κρυψορχία. Η ούρηση θα πρέπει να αξιολογηθεί και να είναι ελεύθερη, ώστε να αποκλειστεί κάποιο στένωμα της ουρήθρας. Η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών στα νεφρά και στην κύστη στα παιδιά με υποσπαδία δε διαφέρει από του γενικού πληθυσμού.
Ποια είναι η θεραπεία του υποσπαδία;
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για την αντιμετώπιση του υποσπαδία, η οποία είναι χειρουργική. Οι ενδείξεις είναι:
Λειτουργικές
– Η θέση του στομίου της ουρήθρας πάνω στο πέ0$
– Το στένωμα της ουρήθρας που εμποδίζει την ούρηση
– Η κύρτωση του πέ0υ$.
Αισθητικές
Αυτές συνδέονται τόσο με την ψυχολογία του γονέα όσο και του παιδιού –όταν αυτό μεγαλώσει– και έχουν να κάνουν με τη μη φυσιολογική εμφάνιση του πέ0υ$.
Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος, με στόχο να διορθωθεί η καμπυλότητα του πέ0υ$ και να σχηματιστεί μια ουρήθρα επαρκής σε μέγεθος, ώστε να μεταφερθεί το έξω στόμιό της στην κορυφή του πέ0υ$. Αισθητικά, θα γίνει προσπάθεια το πέ0$ να μοιάζει όσο περισσότερο με το φυσιολογικό. Η βαρύτητα της επέμβασης θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα του υποσπαδία. Επειδή μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές, θα πρέπει να γίνει λεπτομερής ενημέρωση των γονέων. Η καλύτερη ηλικία για να υποβληθεί το παιδί στο χειρουργείο είναι μεταξύ 6-18 μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και επακόλουθες επεμβάσεις. Όταν το πέ0$ είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, σε αρχική φάση μπορεί να φανεί χρήσιμη η ορμονική υποβοήθηση, ώστε να αναπτυχθεί και μετά να ακολουθήσει η χειρουργική αποκατάσταση.
koyzoylo.gr
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων (ΙΜΟΠ), ο υποσπαδίας ταξινομείται ανατομικά ανάλογα με το σημείο του πέ0υ$ όπου εντοπίζεται το άνοιγμα της ουρήθρας:
– Πρόσθιος (το άνοιγμα βρίσκεται στο έξω τριτημόριο του πέ0υ$)
– Ενδιάμεσος (στο μέσο τριτημόριο)
– Οπίσθιος (στο έσω τριτημόριο του πέ0υ$ προς το περίνεο)
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον υποσπαδία είναι:
1. Κληρονομικότητα (σε οικογένειες με παιδί με υποσπαδία υπάρχει κίνδυνος περίπου 7% για επανεμφάνιση)
2. Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος του νεογνού (σπανιότερα)
3. Η πολύ μικρή ή η μεγάλη ηλικία της μητέρας
4. Χαμηλό σωματικό βάρος του νεογνού
Πώς γίνεται η διάγνωση του υποσπαδία;
Σήμερα, στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών η διάγνωση γίνεται κατά τη γέννηση. Η διάγνωση πρέπει να περιλαμβάνει και επιπλέον πληροφορίες, όπως:
– Τη θέση, το πλάτος και το σχήμα του στομίου της ουρήθρας
– Το μέγεθος του πέ0υ$
– Την καμπυλότητα του πέ0υ$
Επίσης, σύμφωνα με το onmed, θα πρέπει να αξιολογηθεί η θέση των όpχεων, καθώς σε ποσοστό περίπου 10% παιδιών με υποσπαδία υπάρχει και συνοδός κρυψορχία. Η ούρηση θα πρέπει να αξιολογηθεί και να είναι ελεύθερη, ώστε να αποκλειστεί κάποιο στένωμα της ουρήθρας. Η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών στα νεφρά και στην κύστη στα παιδιά με υποσπαδία δε διαφέρει από του γενικού πληθυσμού.
Ποια είναι η θεραπεία του υποσπαδία;
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για την αντιμετώπιση του υποσπαδία, η οποία είναι χειρουργική. Οι ενδείξεις είναι:
Λειτουργικές
– Η θέση του στομίου της ουρήθρας πάνω στο πέ0$
– Το στένωμα της ουρήθρας που εμποδίζει την ούρηση
– Η κύρτωση του πέ0υ$.
Αισθητικές
Αυτές συνδέονται τόσο με την ψυχολογία του γονέα όσο και του παιδιού –όταν αυτό μεγαλώσει– και έχουν να κάνουν με τη μη φυσιολογική εμφάνιση του πέ0υ$.
Υπάρχει πληθώρα επεμβάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος, με στόχο να διορθωθεί η καμπυλότητα του πέ0υ$ και να σχηματιστεί μια ουρήθρα επαρκής σε μέγεθος, ώστε να μεταφερθεί το έξω στόμιό της στην κορυφή του πέ0υ$. Αισθητικά, θα γίνει προσπάθεια το πέ0$ να μοιάζει όσο περισσότερο με το φυσιολογικό. Η βαρύτητα της επέμβασης θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα του υποσπαδία. Επειδή μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές, θα πρέπει να γίνει λεπτομερής ενημέρωση των γονέων. Η καλύτερη ηλικία για να υποβληθεί το παιδί στο χειρουργείο είναι μεταξύ 6-18 μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και επακόλουθες επεμβάσεις. Όταν το πέ0$ είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, σε αρχική φάση μπορεί να φανεί χρήσιμη η ορμονική υποβοήθηση, ώστε να αναπτυχθεί και μετά να ακολουθήσει η χειρουργική αποκατάσταση.
koyzoylo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ!