Ποιες γυναίκες γίνονται συνήθως το τρίτο πρόσωπο;

Εξαιτίας της επικριτικής στάσης μας απέναντι στο τρίτο πρόσωπο έχουμε σχηματίσει μια στερεότυπη αντίληψη γι’ αυτό, βασισμένη στην προκατάληψη. Το οραματτζόμαστε με συγκεκρτμένη μορφή και συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αν, όμως, εγκαταλείψουμε τον Μύ8ο της Μονογαμίας και εξετάσουμε αντικειμενικά το φαινόμενο της εξάπλωσης των παράνομων δεσμών, 8α δούμε ότι είναι αδύνατον να ταξι­νομήσουμε τους «άλλους» σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων. Όσο κι αν μας προσελκύει αυτή η ιδέα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πάντες είναι επιρρεπείς στην εκτροπή. Άλλωστε την ευρύτητα του φάσματος των τρίτων προσώπων δικαιολογεί και η διαφορετικότητα των ανθρώ­πων που εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς.

Όσο για τους έγγαμους, προημούν κατά κανόνα τις ανύπαντρες για ερωμένες. Ενώ πρωταρχική αιτία αυτής της επιλογής είναι το νεαρό της ηλικίας και η διαθεσιμό- τητά τους, υπάρχει επίσης συχνά η πρόθεση να ατιοφύ- γουν τα μπλεξίματα με παντρεμένες γυναίκες. Το σκεπτι­κό τους βασίζεται στην επιθυμία αποφυγής του κινδύνου να βρεθούν αντιμέτωποι με οργισμένους συζύγους που θα στραφούν εναντίον τους με βίαιες διαθέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, και άνδρες που προτιμούν τις παντρεμένες επει­δή νιώθουν ότι έτσι ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο σύλλη­ψης, αφού κι εκείνες έχουν πολλά να χάσουν σε περίπτω­ση αποκάλυψης του παράνομου δεσμού.

Οι περισσότερες παντρεμένες, αντιθέτως, προτιμούν να συνάπτουν δεσμούς με έγγαμους. Αισθάνονται πιο ασφα­λείς μαζί τους -περιμένοντας ότι θα είναι πιο διακρπτκοί. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες που δεν επιλέγουν έγγα­μους (είτε επειδή δεν θέλουν να πληγώσουν μια άλλη γυ­ναίκα, είτε επειδή προτιμούν τον αδέσμευτο, αμέριμνο τρό­πο ζωής των εργένηδων).

Όσο για πς προπμήσεις των τρίτων προσώπων, τα τε­λευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση σας τάξεις των ανύπαντρων γυναικών με επαγγελμαακές φιλοδοξίες που προτιμούν σε κάποια φάση της ζωής τους να συνδέονται με έγγαμους παρά με εργένηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ετηδυμούν σοβαρές δεσμεύσεις με απώτατο σκοπό τον γάμο, ούτε είναι διατεδειμένες να ανεχθούν πιέσεις στο πλαίσιο της σχέσης που θα απορροφήσουν χρόνο και ενέρ­γεια από την προσπάθεια υλοποίησης των φιλοδοξιών τους.

Αυτός ο τύπος γυναικών περιγράφεται στο βιβλίο της Λόρελ Ρίτσαρντσον με τίτλο The New Other Woman [Η Νέα Άλλη Γυναίκα). Δυστυχώς, αυτή η «νέα» άλλη γυναίκα υφίσταται συνήθως ανάλογες απογοητεύσεις με την «πα­ραδοσιακή» άλλη γυναίκα, σε ό,τι αφορά τον ρόλο της ερω­μένης. Ενώ δεν προτίθεται να εμπλακεί συναισθηματικά, συνήθως αποκτά εξάρτηση από τη σχέση και χάνει πέραν του αναμενόμενου τον έλεγχο της ζωής της. Υποφέρει συ­χνά από έλλειμμα αυτοσεβασμού και δεν αποφεύγει το αί­σθημα της απόρριψης όταν τερματίζεται η σχέση. 'Ομως το πρακτικό πρόβλημα της έλλειψης ανδρών και της ανεπάρ­κειας χρόνου και ενέργειας για «να τα έχει κανείς όλα» (γάμο, οικογένεια, καρτέρα) υποδηλώνει ότι το φαινόμενο είναι μάλλον απίθανο να περιοριστεί.

Ελάχιστη συμπάθεια τρέφουμε για όσους παίζουν τον ρόλο του τρίτου προσώπου σε μια σχέση. Ος κοινωνία, όμως, πρέπει κάποτε να πάψουμε να αποδίδουμε χαρα­κτηρισμούς όπως «καλός» ή «κακός» σε όσους μετέχουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιή­σουμε ότι όλοι όσοι εμπλέκονται είναι θύματα των συνε­πειών της αποτυχίας όλων μας να αντιμετωπίσουμε σω­στά το πρόβλημα.

    πηγή:boro.gr